Groentebouillon

Na een aantal dagen enthousiast koken ligt de groente-la van de koelkast vol met restjes Groenten. Dikke heeft een ongelooflijke hekel aan weggooien, dus heb ik een aantal recepten 'up my sleeve' om de restjes Groenten smakelijk te verwerken. In een Piccalilly, Frittata of bijvoorbeeld Chutney kan je heel veel kwijt. De eenvoudigste en dankbaarste restverwerkings-manier is wat Dikke betreft het maken van een Bouillon. Übersimpel, troostrijk en dé basis voor een lekkere Saus, Soep (bijvoorbeeld Saoto), Ragout of Risotto.

In een beetje restaurant wordt niks verspild en staan er altijd een paar joekels van pannen Bouillon op het vuur. Hier gaan de restanten en afsnijdsels van Groenten, Vlees en Vis in.

Als snel alternatief voor het zelf trekken van een Bouillon bestaat het Bouillonblokje. De Keuringsdienst van Waarde leerde Dikke dat in een kippenbouillonblokje slechts een snufje kippenpoeder zit. Alleen maar om het 'kippen'bouillon te mogen noemen. De gist zorgt namelijk al voor de kippensmaak. 
Een groentebouillonblokje bestaat uit zout, palmvet, smaakversterker (E621, E631, E627), groenten 4,9% (ui, wortel, tomaat), volledig geharde palmvet, suiker, peterselie, gebrande suikerstroop, specerijen (selderijzaad, nootmuskaat, kurkuma, peterselie), maltodextrine, aroma, citroensappoeder en gistextract.

Ik weet niet, maar daar krijg ik niet echt trek van. Alleen al vanwege de Palmolie laat ik zo'n blokje liever links liggen. Wel eens een Oliepalmplantage gezien in vergelijking met hoe het er daarvoor uitzag ?

recept Groentebouillon:

Zo'n beetje alle Groenten kunnen in een Bouillon. Gebruik wat u nog hebt liggen. Voor 1,5 liter Bouillon heeft u ongeveer nodig:

• een teen knoflook
• 1 of 2 uien
• 2 preien
• een paar stengels bleekselderij,
• een paar wortelen
• een bouquet garni; laurier en tijm samen met de bewaarde steeltjes en restjes van verse kruiden zoals bijvoorbeeld peterselie, dille, kervel, lavas en/of dragon
• zout en peper

maar dit kan er ook in:

• een paar aardappels
• wat champignons
• een spriet citroengras
• een leftover broccoli met stronk
• tomaten
• bosui
• pastinaak
• venkel
• gember
• rozemarijn
• paprika
• courgette enzovoort. 

Een Kruid als Dragon of een Groente als Venkel is natuurlijk behoorlijk smaakbepalend voor je Bouillon. Gebruik dus met mate of juist niet.

Aubergines doe ik nooit, Bietjes ook niet. Als je een echte restverwerking-held bent doe je er de Champignonsteeltjes en Tomaatvelletjes bij die je met een vooruitziende blik hiervoor had bewaard.

Je kan natuurlijk ook gewoon gaan shoppen. Hier in A'dam-Oost stikt het van de Turkse Supermarkten waar je veel voor weinig in huis haalt. Als u in de buurt bent, ga dan eens bij Mustafa's 'Lale Kabasi' in de Javastraat langs. Dikke's favoriet. En dan maakt u meteen kennis met de aardigste groenteboer 'by far' van heel Oost en omstreken.
In de Paroolwedstrijd voor Beste Buurtsuper eindigde Lale Kabasi als tweede, op een splitsecond achter 'Helal et Gida'. Als u de eigenaar Hüseyin met zijn winst wilt feliciteren moet u in de Pretoriusstraat in de Transvaalbuurt zijn.

Snij alle Groente grof en bak rustig zacht in een grote pan in wat Olijfolie. Zet dan onder koud water (1,5-2 liter). Breng rustig aan de kook en zet het vuur dan heel laag. Laat zo'n 1,5 uur trekken. Schuim dat komt bovendrijven schep je er van af. (met uw schuimspaan) Giet de Bouillon door een zeef in een andere pan en proef op zout.

De Bouillon vriest u in, liefst in porties. Of maak uw eigen Bouillonblokjes.

Pompoen-RozijnenCake

Dikke kookt niet alleen de dagelijkse maaltijd voor de meisjes Sigi, maar is ook de huisbakker van het Amsterdam Dance Centre. Na gedane dansjes kunt u daar terecht voor mijn baksels. Het assortiment bestaat uit Worteltaart, Brownies, Bananen-Walnootcake en is sinds kort uitgebreid met een Pompoen-Rozijnencake. Pompoen past natuurlijk goed bij de tijd van het jaar. Eind oktober begin november; Halloween en herfst. Ik weet niet hoe het u vergaan is maar hier in Amsterdam hoef je niet meer te zoeken naar een Halloween-feestje. Dikke had z'n handen meer dan vol aan de finale van het WK-rugby, maar vanuit Coco's Outback waren er een hoop creeps te zien op Rembrandt. 

De oude Kelten vierden al feest bij het begin van de winter en het nieuwe jaar. Hun jaar eindigde destijds op 31 oktober; 1 november was nieuwjaarsdag. Volgens de Kelten ook de dag waarop de dat jaar overledenen terugkeerden op Aarde op zoek naar een levend lichaam om bezit van te nemen. Dit Keltische heidense feestje mocht niet langer toen de christenen het voor het zeggen kregen. Die hadden 1 november al Allerheiligen, in het engels 'All Hallows'. Tijdens Allerheiligen werden alle heiligen in het zonnetje gezet en mochten de arme medemensen langs de deuren gaan voor een aalmoes. En de avond daarvoor was en is dus All Hallow's Eve, oftewel Halloween.

De Pompoen als lampion vindt z'n oorsprong in Ierland, als Jack-o'-lantern. Jack werd door de duivel de toegang tot de hel ontzegd en zocht z'n weg in het donker door een gloeiend kooltje uit de hel in zijn knol te doen.

Door al deze folklore halen veel Pompoenen de keuken niet meer en schoppen het niet verder dan decoratiemateriaal of worden uitgehold om lampion te worden met Halloween of St.Maarten. 

Aangezien mevrouw Sigi een Pompoenliefhebster is, krijgt de Pompoen bij ons wel de plek die hij verdient. Dikke schreef al eens een blog over Risotto met Pompoen, max lekker. Maar Pompoenen worden in huize Sigi ook geroosterd, of in een Soep, Jam, Frittata of Curry verwerkt. En nu dus samen met Rozijnen in een cake. Daar neem ik overigens een Flespompoen voor en niet de klassieke lampion-Pompoen. Het vlees van een Flespompoen of Butternut Squash is veel zachter (boterzacht) en vooral veel minder vezelig. Welke ook werkt is de Oranje Hokkaido Pompoen; deze Japanse variant ziet er ongeveer zo uit als een Gewone Pompoen, maar is veel kleiner.

Pompoenen zijn gezond; er zit veel ijzer, vitamine A, en caroteen in. Carotenoïden hebben een anti-oxidante werking en daar zijn we gek op. 

recept:

Verwarm uw oven voor op 180C. Halveer de Pompoen, leg ze met het snijvlak naar beneden op een met bakpapier bekleedde bakplaat, bekwast met een beetje neutrale olie. Na 30 tot 40 minuten in de oven is het vlees zacht. Lepel het vlees uit de schil of verwijder de schil met een mesje. Snij of prak het vlees fijn, maar laat een aantal kleine blokjes heel.

Klop de Eieren met de Suiker, de zachte Boter en meng tenslotte met alle droge ingrediënten. Werk er nu de Rozijn en alle Pompoen door.

Bekleed een bakblik (die van mij is 35x25 cm) met bakpapier en beboter dit. Stort het beslag hier in en verdeel het enigszins. Schuif in de oven, gedurende 75 minuten of tot een prikker er droog uit komt. Dek op het laatst eventueel af met aluminiumfolie als de bovenkant te donker naar uw smaak dreigt te worden.

Ingrediënten:

• 1 flespompoen van dik een kilo
• 4 eieren
• 250 gr suiker
• 250 gr roomboter + boter om bakblik in te vetten
• 450 gr bloem
• 1 opgehoopte theelepel bakpoeder
• snuf zout
• 1 theelepel kaneel
• 1 theelepel piment
• 1 theelepel gember
• 1/2 theelepel nootmuskaat
• 400 gr rozijnen, mix van blank en blauw

AnanasChutney

Chutney is een side-dish uit Pakistan / India, en wordt daar चटनी  genoemd. De basis van welke Chutney dan ook is Fruit of Groente, die je dan pruttelend laat koken met allerlei Kruiden op smaak brengt tot een iets scherp, zoet, kruidig mengsel. De bekendste Chutneys zijn ongetwijfeld die van Mango en die van Ui.
Door Azijn en Suiker toe te voegen maak je Chutneys lang houdbaar. Als je het Dikke vraagt, is een Chutney bij bijna alles lekker. Natuurlijk bij een Curry met Rijst, bij Kip, bij gegrild Vlees, een Burger, bij Couscous, bij een Eitje, bij (een broodje) Kaas en Paté. 

Google op Chutney en je zal zien dat vrijwel elk recept wordt afgesloten met de Libelle-slash-Margriet-achtige opmerking dat een potje zelfgemaakte Chutney zo'n leuk DIY-kadootje is. Met een beetje mazzel staan er ook nog design-tips voor de Do It Yourself etiketten of kaartjes bij. Dikke realiseert zich dat hij zijn imago van stoere no-nonsense huisman op het spel zet, maar ik moet me hier desondanks toch bij aansluiten.
De jongste schoonzus Sigi maakt me niet blijer dan met een potje zelfgemaakte Jam van Bramen uit eigen tuin. In huize Sigi zijn we het er unaniem over eens dat de beste kadootjes van Oma haar potjes zelfgemaakte Mayonaise zijn. Dikke's grootste vriend ooit, Cees, RIP, heeft een halve voorraadkast Siropen, Jams en Chutneys nagelaten. Bijzonder om dat wat door hem met liefde bereid is nu nog te kunnen eten.

Een van de belangrijkste uitgangspunten in het leven van Dikke als kokende huisman is dat er zo min mogelijk weggegooid moet worden. Dikke heeft een hekel aan verspilling. Restjes Groenten die ten onder dreigen te gaan vinden hun plek in een Piccalilly, Frittata of Curry. Bossen Kruiden gaan voordat ze roemloos eindigen in een Kruidenboter. Oud brood wordt in blokjes gesneden tot Croutons, gaan in een Italiaanse Broodsalade of wordt gedroogd en fijngemalen tot Paneermeel. Restjes Kaas gaan in een Kaasfondue. Een prima manier om Fruit, dat zijn beste tijd op de fruitschaal heeft gehad, een zinloze gang naar de prullenbak te besparen, is door er een Jam of Chutney van te maken.

De meisjes Sigi vinden Ananas lekker; gewoon een verse in blokjes met wat Roomboter en Bruine Basterdsuiker uit de oven, als toetje. Zodoende haalde Dikke op hun verzoek onlangs een Ananas in huis, die op zijn hoogtepunt was. Maar in de praktijk kan er van alles tussen de meisjes en hun Ananas komen. Bijvoorbeeld dat ze bij een vriendinnetje huiswerk maken en blijven eten omdat de oppas Saoto of Roti maakt. Of dat ze besluiten in de stad te blijven chillen en daar dan iets eten. Zo gaan die dingen. That's life. Maar ja, daar wordt de nietsvermoedende Ananas dan wel de dupe van.

Dikke moest echt kniediep zijn stapel met recepten in om die ene met Ananaschutney op te duikelen. Lang geleden gemaakt, mee lopen pielen en uiteindelijk met 5-sterren beloond. Het betreft hier een van oorsprong Bengaalse, dubbelgekruide Chutney. Eerst voeg je kruiden toe aan het begin als je de Ananas gaat bakken en als de Chutney is afgekoeld gaan er weer kruiden bij.
Hij is ook te maken met Ananas in blik, maar met verse wordt-ie wel lekkerder. Snij de Ananas in blokjes en hak daarvan een deel tot pulp. Vang het vocht op en gebruik ook dit.

De eerste kruiding doe je met Panch Phoron, wat naar ik me heb laten vertellen in het Bengaals 5-kruiden poeder betekent. Vijfkruidenpoeder kun je kennen uit de Chinese keuken, maar dat is heel wat anders. (nl. Kaneel, Steranijs, Venkelzaad, Kruidnagel en Szechuanpeper)
De Panch Phoron zal je waarschijnlijk zelf moeten maken, kleine moeite. Heb je niet alles in huis, don't worry, gebruik wat je wel hebt. Een echte Panch Phoron bestaat uit:

• 2 delen Komijnzaad, 
• 1 deel Venkelzaad, 
• 1 deel Nigellazaad (vervang evt door 1/2 deel Nootmuskaat), 
• 1 deel Mosterdzaad, en 
• 1 deel Fenegriekzaad (vervang evt door 1/4 Anijs en 1/2 Karwij).

De 'delen' zijn bijvoorbeeld thee- of eetlepels afhankelijk van hoeveel je wilt maken. Meet af, vijzel fijn of maal in een koffiemolentje en doe in een potje.
Als je woonachtig bent in Amsterdam kan je proberen of ze het kant-en-klaar hebben bij het onlangs geopende 'Authentic India' in de Eerste van Swinden. Haal dan meteen een flesje Mosterdolie en ga bij de buren (Roopram) langs voor de lekkerste Roti van in ieder geval Amsterdam.

Verhit een pan en daarin de mosterdolie. Verhit de olie tot er rook vanaf begint te komen. Haal van het vuur af en laat het een beetje afkoelen. Voeg nu de Panch Phoran en de Rode Pepertjes toe aan de olie, en bak een minuutje in de resterende hitte tot ze iets donkerder kleuren en hun geur vrij geven.
Zet de pan terug op het vuur en doe het Water en de Suiker er bij. Laat kort koken en roer tot de Suiker is opgelost. Vuur laag. Voeg het Citroensap en de Gember, de Ananas en de Rozijnen toe en laat zacht pruttelend koken tot de ananas zachter wordt en het water iets stroperig. Dit duurt zo'n 30 – 45 minuten. Proef op Suiker en Zout. Laat dan afkoelen en maak ondertussen het tweede Kruidenmengsel, de Bhaja Masala.

De Bhaja is ongekend populair in de Bengalen en omstreken en kent vele versies. Het principe blijft echter altijd hetzelfde; rooster Kruiden kort, max 2 minuten, in een hete droge pan, laat afkoelen en maak ze daarna fijn in een vijzel of koffiemolentje.
Een basic Bhaja bestaat uit:

• 2 theelepels venkelzaad
• 1 theelepel komijn
• 1 gedroogd pepertje of een 1/2 theelepel chilivlokken

Maar de Ananaschutney wordt nog lekkerder als je hier ook aan toevoegt:

• 1 theelepel korianderzaad
• 1 cm van een kaneelstokje of 1/2 theelepel gemalen kaneel
• 3 teentjes knoflook, fijngesneden

Roer een eetlepel van de Bhaja Masala door de Ananaschutney. Schep deze in schone potjes en zet in de koelkast. Probeer nu minimaal 24 uur te wachten voor je het eet om de smaken maximaal op elkaar in te laten werken.

Ingrediënten:

1 ananas, in blokjes gesneden en een deel tot pulp gehakt
2 eetlepels rozijnen
scheutje pure mosterdolie, of anders arachide- of zonnebloemolie
1 dikke theelepels Panch Phoron
2 rode pepertjes
2 à 3 eetlepels suiker (pass aan naar smaak)
2 dl water
een duimgroot stuk verse gember, geschild en geraspt of heel fijngesneden
een snuf zout
sap van 1 citroen

Konijn

Dikke is zelf omnivoor in de ruimste zin van het woord en altijd benieuwd naar nog onbekende smaken. Binnen ons gezin Sigi wordt deze nieuwsgierigheid niet altijd gedeeld.

De meisjes Sigi hebben moeite met het eten van Konijn. Tenminste, als ze weten dat het om een Konijn gaat. Laatst zette ik 'Kip' op tafel, waar ze van smulden totdat ik hen vertelde dat ze Konijn aan het eten waren. Het valt voor de meisjes niet mee om schattige, groot-ogige huisdier-hangoortjes los te koppelen van datgene wat op hun bord ligt. Overigens heb ik na deze voortijdig beëindigde maaltijd, het resterende vlees van de botten gepluist en de dames de volgende dag Pasta met Konijn, oftewel 'al Coniglio' voorgezet. Pas nadat de borden afgelikt waren heb ik ze verteld dat ze wederom het haasje waren.

Op deze manier een draai geven aan hetgeen op tafel staat, is niet helemaal mijn stilo. Ik kook liever met open vizier en de meisjes Sigi weten nu weliswaar dat Konijn lekker is, maar trappen er waarschijnlijk niet nogmaals in. En ook bij mevrouw Sigi is iets van wantrouwen ontstaan. Zij eet veel, maar toch niet alles. Zo is Paardenvlees en ook Orgaanvlees een hele grote no-no. Dus heb ik haar na deze Konijnen-aktie plechtig moeten beloven haar dit nooit, maar dan ook echt nooit voor te zetten. Terwijl ik dit met mijn hand op mijn hart beloofde moest ik haar in de ogen aankijken en mocht ik niet lachen.

Qua vlees vind ik ook dat je in principe bereid moet zijn het beest op je bord zelf te doden en villen.

Eén en zeker twee generaties voor mij was het in Dikke's familie gebruik zelf dieren te houden, niet als gezelschaps- of huisdier, maar om ze op te eten. Zo herinner ik me een Varken in de bijkeuken van de zus van wijlen OmaOma Sigi. De slacht was een feest en alles werd gebruikt. Opa Sigi was stroper en zette fuikjes en vallen uit. In het schuurtje van Dikke's ouderlijk huis hingen Konijnen en Kippen te wachten om verder verwerkt te worden.

Hoe je met een en ander omgaat hangt waarschijnlijk in grote mate af van je opvoeding. De tijd schrijdt voort en mee-etende vriendinnen van de meisjes Sigi kijken tegenwoordig al vol verbazing naar een in zijn geheel bereide Kip, een Lamsbout met een uit-stekend bot of een hele Vis waar de kop nog aan zit. Gewend als ze zijn aan het eten van Vlees in een vorm die niet meer tot het beest zelf te herleiden is. Vlees in termen van schnitzels, balletjes gehakt, hamburgers, knakworsten en vissticks.

Ondanks alles eten we in huize Sigi nog steeds Konijn, en wordt nu ook echt als zodanig geserveerd. Het zal u verbazen hoe rekkelijk de grenzen van een hongerige puber zijn.

Konijn is fantastisch eten; smaakvol, mager, zacht en gezond. Het Konijn lijkt qua bouw op Kip, maar dan met 4 poten. Door Johannes van Dam dan ook 'de natte droom van de supermarktbaas' genoemd. Overal te koop, wild of tam. De wilde heeft een wat meer uitgesproken smaak, waarschijnlijk doordat-ie vrijelijk heeft kunnen eten van allerlei kruiden. Neem een Konijn van ongeveer 1 kilo, dan weet u dat het niet ouder dan 1 jaar is. Zwaarder en dus ouder is minder lekker.

Om aan een Konijn te komen kunt u ook in de schemering vol gas op uw brommer door het Diemerpark rijden. Niet normaal zoveel als er daar zitten. Dikke moest laatst al zijn zelfbeheersing gebruiken om er niet eentje over te rijden. In het schijnsel van een koplamp blijven ze als verlamd zitten. De film 'Waterschapsheuvel' ging echter door m'n hoofd en nam het laatste beetje killer-instinct weg.

Wat u in ieder geval niet wilt is dat het door u bereide Konijn droog is. Dat is ook vaak wat er gezegd wordt; 'maar Konijn is zo droog'. Niet dus, mits goed klaar gemaakt. De truc om dit te voorkomen 'm even aan te braden en daarna langzaam gaar te stoven. Even het Konijn de pan in werken en dan de tijd de rest te laten doen.

recept:
Snij uw Konijn in stukken of laat het voor u doen door de poelier of slager. Verhit wat Olijfolie in een braadpan. Wrijf de stukken Konijn in met Zout en Peper. Bak de delen Konijn nu rondom aan tot de wat bruin zijn. Haal ze uit de pan. Doe nu de Bleekselderij, Wortel, Ui, Knoflook, Rozemarijn en Tijm in de pan en bak 5-10 minuten op matig vuur. Voeg nu de Witte Wijn toe en schraap alle aangebakken stukjes op de bodem los. (=deglaceren) Laat dit borrelen en enigszins verdampen. Nu kunnen de Tomatenblokjes, het Water, de Laurier, de Olijven en de gebruinde delen Konijn er bij. Deksel op de pan en het vuur laag. Na ongeveer een uur is uw Konijn klaar. het Vlees moet bijna van het bot af vallen. Proef en maak op smaak met Zout en Peper. Eventueel een scheutje Azijn of wat Citroensap. Strooi er de Peterselie over.

Zoals u wellicht weet is een maaltijd in Italië wat anders opgebouwd. Geen voor, hoofd, na, maar Antipasto (hapjes vooraf), Primi (Pasta, Risotto), Secondi (Vlees, Vis), Dolce (toetje). Wat u op z'n klassiek-Italiaans kunt doen als het Konijn klaar is, is het vlees uit de pan halen, warm houden en de Saus met Pasta en vers geraspte Pecorino opdienen (Primi), om dan daarna het Vlees te eten (Secondi). Lekker met de resterende Saus en in stukken gescheurd goed Brood.

ingrediënten:

• 1 konijn van max 1 kilo
• olijfolie
• zout en peper
• 3 stengels bleekselderij, fijngehakt
• 3 wortels, fijngehakt
• 1 grote ui, gesnipperd
• 4 tenen knoflook, fijngehakt
• 1 tak rozemarijn, 'blaadjes' fijngehakt
• 4 takjes tijm, blaadjes van de takjes gehaald
• 200 ml witte wijn
• 2 blikken tomatenblokjes
• 100 ml water
• 3 blaadjes laurier
• 100 gr zwarte olijven, ontpit, liefst Taggiasche-olijven, die kleine uit Ligurië, Italië
• eventueel een scheut azijn of sap van een halve citroen
• een flinke hand platte peterselie, grof gehakt

Radijs

De meisjes Sigi hebben zich vol overgave gestort op de AH-moestuintjes. Niet alleen de meisjes Sigi maar ook Dikke zelf verwondert zich over de potentie van die kleine zaadjes. De dagen in huize Sigi beginnen met een inspectie van de plantjes. Nieuwe blaadjes worden enthousiast begroet. Loser-plantjes krijgen een tweede kans, maar worden zonder omkijken verwijderd als ze zich niet snel van hun vitaalste kant laten zien. Survival of the fittest. Darwinisme in onze Amsterdamse keuken. 

Dankzij een bij AH vakkenvullende vriendin van het oudste meisje Sigi was onze verzameling snel compleet. In de praktijk betekent dit dat, na het verpotten van de Tomaat, de Bieslook, de Prei, de Basilicum, de Radijs, de Broccoli, de Spinazie, de Dille, de Bosui en de Veldsla, onze keuken voor een groot gedeelte wordt ingenomen door Moeder Natuur. Niet alle plantjes komen even vastberaden de grond uit. Met name de Lookfamilie kijkt vooralsnog ronduit aarzelend de wereld in.

De Radijs laat zien hoe het moet; hun laatste dagen zijn zelfs al geteld. Inmiddels staan ze moedig op het balkon buiten van de lentezon te genieten, onwetend van het lot dat hen wacht. Want een dezer dagen zullen ze geoogst worden. Dan zal het gezin Sigi 5 Radijzen oogsten, die verdeeld moeten worden over ons 4-leden-tellende gezin. Allemaal eentje en eentje vierendelen. Na alle TLC een verdiende beloning en de opmaat voor één groot oogstfeest.

Als de Radijs-oogst eenmaal heeft plaatsgevonden, zal Dikke er met gepaste eer een culinaire draai aan geven. Dat klinkt heel spannend, maar zal in de praktijk opvallen door eenvoud. De meisjes Sigi lusten de Radijsjes namelijk maar op 1 manier, Radijsjes met Balsamicoazijn. Die gaan zo: Was de Radijsjes en laat een paar mooie blaadjes zitten. Snij ze nu kruislings in, zonder ze door te snijden. Meng de Olijfolie, de Balsamicoazijn, Peper en Zout en de Bosuitjes. Leg de Radijsjes er in.

Eenvoudig. Maar nog eenvoudiger is om ze zo te eten, na ze eventueel even in zout te hebben gedipt. Enorm retro ook. In de seventies kwamen ze zo regelmatig voorbij. Dikke was er destijds geen liefhebber van; dus ik snap m'n meisjes wel.

Meer van nu, maar bijna hetzelfde is Radijs als onderdeel van een Crudité. Rauwe groenten en een dipsausje. Denk aan Wortel, Paprika, Boontjes, Bleekselderij, Tomaatjes en Bloemkool. Qua dip gebruik je mayonaise als basis; voeg fijngehakte verse Kruiden toe en breng op smaak met Ansjovis, Citroensap, Peper en Zout.

De Radijs is overigens lid van een grotere familie, de familie der Kruisbloemigen. Direkte naasten zijn andersvormige en -kleurige Radijzen. Door een speling van de natuur en anders door fanatieke Radijs-fokkers bestaan er nu langwerpige Radijzen met een wit kontje, die ze 'halflange rode witpunt' hebben genoemd, een naam waar menig kabouter jaloers op zou zijn. Er zijn Witte Radijzen, lange Witte, die wij 'IJskegel' noemen en de engelsen 'long white icicle', en Paarse en Gele Radijzen. 

Maar ook de Mierikswortel en de Wasabi, in het Engels Horseraddish, zijn familie. Zo ook de Daikon, een witte reuzen-Radijs uit Japan. Een ander familielid is de Rettich, oftewel de Rammenas, waarvan er middellange witte, zwarte, rode, halflange rode en japanse hybride varianten bestaan. Dan is er nog een niet te vertalen Rammenas; de 'Münchner Weisser Treib und Setz'.

Hoe dan ook, wij Nederlander zijn zeer matige Radijs- en Radijsachtigen- eters, met zo'n 250 gram per persoon per jaar. Nee, dan onze aziatische vrienden; een Japanner eet zo'n 13 kilo per jaar. De kampioenen als het om Radijs-eten gaat zijn de Koreanen, een beetje Koreaan is namelijk goed voor 30 kilo op jaarbasis.

Rare jongens, die Koreanen, of toch niet ? De familie Radijs is behoorlijk gezond. Ze zijn licht vochtafdrijvend, bevatten geen vet, zeer weinig calorieën, er zitten mosterdoliën in, relatief veel mineralen en vitamine B en C, veel vezels, anti-oxidanten en anthocyaninen. Die laatsten zijn behulpzaam bij het verwijderen van gifstoffen uit het lichaam. Dikke denkt dat het slechts een kwestie van tijd is dat Radijs als superfood "ontdekt" zal worden.

Pak uw kans en eet Radijs voor het zover is. Als Radijs eenmaal de status van superfood bereikt wordt ie immers duur en schaars. Doe eens Radijs in een Salade, mooi voor de smaak, de textuur en de kleur. Snij klein: Komkommer, Radijs, Tomaten, Bosui, Munt en Peterselie. Hak Knoflook fijn. maak een dressing van Olijfolie, Citroensap, Peper en Zout. Hussel alles en bestrooi met Sumak of Za'atar. Heb je geen Turk in de buurt of kom je er net zonder Za'atar vandaan, bestrooi dan met Sesamzaad, geraspte Citroenschil en Tijm.

Ingrediënten:

voor de Radijsjes met Balsamicoazijn:

• 500 gr Radijsjes (goed voor het jaarlijks gemiddelde)
• 6 eetlepels mooie Olijfolie
• 2 eetlepels mooie Balsamicoazijn
• 3 Bosuitjes
• Peper en Zout

voor de Salade:

• 3 grote Tomaten of 20 kleine Tomaatjes
• 100 gr Radijsjes
• 1 Komkommer
• 2 Bosuitjes
• een hand Platte Peterselie
• een handje Munt
• 2 teentjes Knoflook
• 3 eetlepels mooie Olijfolie
• 1 eetlepel van een mooie Azijn (bijvoorbeeld Dragon-)
• Peper en Zout
• een eetlepel Sumak of Za'atar

Bloemkool met een papje

Lusten jullie ook wel Bloemkool dan ? Een gevleugelde vraag van Ome Willem, waarop alle kinderen luidkeels 'Jaaah !!' riepen. Inclusief een enthousiaste, destijds nog erg jonge Dikke Sigi. De Geitenbreier op de bas vulde aan: 'met een papje, met een papje'.
Ome Willem wilde aan het begin van elke  'de Film van Ome Willem' weten of de kinderen IJs met Slagroom lustten. Vervolgens wilde hij dit dus weten van de Bloemkool, en tenslotte informeerde hij of de kinderen dan ook een broodje Poep lustten. De kinderen antwoordden natuurlijk 'Neeee !! 'Ome Willem kreeg een standje van de Hoofd-Geitenbreier en hij strafte zichzelf door zich met zijn drumstokjes op zijn hoofd te slaan. Altijd, elke aflevering; de kracht van de herhaling.
Sommigen van u zullen onbekend zijn met het fenomeen Ome Willem of de Geitenbreier, laat staan Teun, Toon en August. Dikke gaat dan ook 'way back', we spreken over halverwege de '70's van de vorige eeuw, toen kinderen voor de tv nog kijkbuiskinderen waren. Geitenbreiers bespeelden een instrument en wezen kinderen de weg naar de wc. Kindertelevisie kijken kon alleen op woensdagmiddag. Ome Willem, Stuif-es-In, Ren je Rot, Pipo de Clown, dat werk.

Zwaar gedateerd allemaal. Maar de moraal van het verhaal is dat de kinderen van toen al Bloemkool lustten. Liefst met een papje. En de kinderen van anno nu ook nog steeds. In een Jeugdjournaal 'groente -top 3- verkiezing' uit 2013 stond weliswaar het Sperzieboontje op 1, maar Bloemkool was een goede runner-up en Spinazie eervol derde.
In huize Sigi wordt Bloemkool ook gewaardeerd. De meisjes Sigi noemden Broccoli vroeger 'groene Bloemkool', terwijl Bloemkool nooit als witte Broccoli wordt aangeduid.

Dikke kreeg vroeger ook regelmatig Bloemkool, altijd met het onlosmakelijke Papje. Destijds was het de gewoonte om Groenten vrij langdurig te koken, wat een heel zachte en smakeloze Bloemkool opleverde, die gered moest worden door een Papje, de 'Witte Saus'. Oma Sigi haalde deze Saus uit een pakje, net als de Bloemkool een echte survivor. Want 'Witte Saus' voor 'bij Groenten' uit een pakje is nu nog steeds volop verkrijgbaar.

De mens leert van zijn fouten, er is sprake van voortschrijdend inzicht; zo houden we inmiddels van beetgare Groenten. Want dan zijn ze smaakvoller, met meer geur, kleur en structuur. De Saus uit een pakje is desondanks gebleven. Het gemak dient de mens; voeg het poeder toe aan melk, roer en verwarm, klaar. 

Niet Dikke's stijl, een Witte Saus is zonder pakje ook zo gemaakt met Boter, Melk en Bloem. Simpel, snel en lekker. Dikke vraagt zich altijd af wat er dan wel niet in zo'n pakje zit, Boter en Bloem ? Maar dan heb je dat hele pakje toch niet nodig ? Er blijken maar liefst 18 ingrediënten in te zitten, Als dit bij u geen vraagtekens oproept, prima, dan kunt u naar hartelust variëren met andere pakjes-smaken. Er is volop keuze; wat dacht u van Kaassaus, 4-Kazensaus, Roomsaus met Nootmuskaat, (gewone) Roomsaus, Roomsaus met Basilicum, Bieslookroomsaus of een Groentensaus ?
Waarbij Dikke dan denkt dat het enige verschil tussen al deze 'Sauzen', de kunstmatige smaakstoffen zijn. Krijgt u hier, net als Dikke, enorme jeuk van ? Master dan uw eigen Béchamelsaus; een supersimpel te maken Saus die er al was toen de pakjes nog niet bestonden. 

Koop een niet beschadigde, mooi stevige en witte Kool. Bloemkolen die off-white, zacht of beschadigd zijn laat je liggen. Wel eens een Romanesco-Bloemkool gebruikt ? Dit zijn decoratieve toppers. Een soort buitenaardse, wiskundige, bizar mooie Bloemkool. Ze bestaat uit spiraalvormige piramides die er afzonderlijk op zichzelf als een mini-Romanesco uitzien. Ze worden ook wel Knoopjes- of Torentjesbloemkool genoemd. Qua smaak nog iets zachter dan de gewone Bloemkool. Een Romanesco is licht fris-groen van kleur. Tenminste als ie goed beschermd is tegen de zon door zijn bladeren. Anders verkleurd ie naar rood. Een gewone Bloemkool zal in de zon naar beige-bruin verkleuren. Bij de huidige soorten groeit het blad om de Kool heen. Vroeger moest de Boer het blad er met de hand om heen vouwen.
Een Bloemkool bestaat in feite uit niet uitgegroeide bloemknopjes. En de Bloemkool wordt al heel lang door de mens verbouwd en gegeten. Sinds anno 1200-zoveel wordt ie al in Spanje aangetroffen.

De Bloemkool wordt gekookt, maar dus niet te lang. Verdeel 'm in roosjes en kook deze max 8 minuten, of laat de Bloemkool heel en reken dan op max 12 minuten. Test met de punt van een mesje of de gewenste gaarheid is bereikt. Je wilt nog een beetje weerstand voelen.
Als je Bloemkool te lang kookt komt de Mosterdolie die in de Bloemkool zit, vrij. Dit zorgt voor een weeïge, zwavelachtige geur, Te voorkomen met een scheutje Witte Wijnazijn in het kookvocht.

Zet dus een Bloemkool op met water en een scheutje Witte Wijnazijn, verwarm je grill voor, en begin vervolgens met de Saus. Smelt de Boter en roer hier de Bloem door. Roerbak 1 minuutje. Haal van het vuur en roer er geleidelijk de Melk door. Terug op het vuur, breng al roerend aan de kook, vuur laag en laat 10 minuten heel zachtjes koken. Roer af en toe vastberaden door. Leg de Bloemkool in een ovenvaste schaal. Meng nu de Mosterd en de Kaas door de Saus. Breng op smaak met Peper en Zout. Proef. Verdeel de Saus over de Bloemkool. Strooi er de rest van de Kaas over en schuif onder je hete grill. 3-4 Minuutjes tot goudbruin en bubbelend.

Dit is al behoorlijk klassiek. Nog klassiekerig gaat zo: prik Kruidnagels in een Ui. Leg deze samen met Laurierblad en Peperkorrels in de Melk. Breng aan de kook op matig vuur. Haal van het vuur, laat 20 minuten trekken, en giet dan door een zeef. Maak met deze op smaak gebrachte Melk je Saus.

In Spanje en Italië wordt ook Bloemkool gegeten, maar dan anders bereid. Als je Bloemkool bakt in plaats van kookt duurt het garen wel wat langer, reken op 25-30 minuten.

• Blancheer bijvoorbeeld Bloemkoolroosjes, haal door een Beignetbeslag en frituur ze. 
• Of sudder Roosjes in Olijfolie op laag vuur met 3 tenen Knoflook en een paar in heet water geweekte draadjes Saffraan tot bijna gaar. Voeg de laatste paar minuten een handje Pijnboompitten en Rozijnen toe. Peper en Zout.
• Kook Bloemkool gaar. Bak heel zacht 2 tenen Knoflook en 5 Ansjovisjes in Olijfolie, tot de Ansjovis is gesmolten. Laat afkoelen. Klop een dressing van deze Olie met Citroensap (3:1) en een snuf Cayennepeper. Giet over de Bloemkool. Bestrooi met Kappertjes.
• Blancheer Roosjes. Vijzel 2 theelepels van Komijn- en Korianderzaad samen met een gedroogd Rood Pepertje en Zout. Rooster een handvol Amandelen of Hazelnoten in een droge koekenpan. Hak grof. Terug in de pan samen met de gevijzelde Kruiden en Olijfolie. Bloemkoolroosjes erbij. Husselen. Citroenrasp van een halve Citroen er door.

Ingrediënten:

• 1 Bloemkool
• (1 ui)
• (4 kruidnagels)
• (1 laurierblad)
• (halve theelepel zwarte peperkorrels)
• 550 ml Melk
• 50 gr Roomboter
• 50 gr Bloem
• 175 gr Kaas, geraspt. (Belegen-, Oude-, Boeren-, Fenegriek-, Cheddar-)
• 1 theelepel Mosterd

Coleslaw, bij Pita's met KebabBurgers en Yoghurt-Rémoulade

Een Salade wordt een Coleslaw als het hoofdbestaandeel een Koolsoort is en deze rauw en fijngesneden is. Een Coleslaw is knisperig en fris, zeker als je 'm zonder Mayonaise maakt. Coleslaw wordt vaak bij een barbecue gegeten, lekker bij gegrild vlees of vis. Een trendy en o zo lekker broodje Pulled Pork is niet compleet zonder een flinke pluk Coleslaw. Als een keukenmachine hebt, draai je in no-time een Coleslaw in elkaar. Maar die heb ik niet. Wel een mandoline.

Qua Kool neem je bijvoorbeeld Rode-, Witte- of Spitskool. En dit combineer je dan met andere knapperige Groenten naar keuze. Een Meiknolletje is lekker. Wortel, Pastinaak, Koolrabi, Teltower (ook een soort Raap), Bleekselderij, Paprika, Radijs, Rode Biet kunnen allemaal prima. Een Sjalot, Rode Ui, Prei of Bosui voor wat scherpte. Vers Fruit in de vorm van een zurige Appel, een niet te zachte Peer, crunchy Granaatappel of een sappige Sinaasappel. Of gedroogd Fruit zoals Rozijnen of Cranberry's.
Wat je verder vaak ziet bij een Coleslaw is iets Noot-igs; Pecan- of Walnoten, maar het kunnen ook Amandelen zijn of Hazelnoten. Of subtieler met Sesamzaadjes.

Met een Coleslaw kun je dus allerlei kanten op. Dikke houdt van Rapen en Knollen en maakt er vandaag eentje met het Midden Oosten in gedachten om de KebabBurgers te begeleiden. Qua saus ga ik uit van een Griekse Tzatziki.

In Duitstalige landen hebben ze ook een Coleslaw, die ze dan Krautsalat noemen. Deze wordt gemaakt van dungesneden Witte Kool en Ui. Hier gaat dan een dressing van Olie, Azijn, Suiker, Zout, een lik Mosterd en Kummelzaad over. Zoals alle Coleslaws is ook deze Krautsalat lang houdbaar, zomaar een dag of 10.
Sommige recepten zeggen zelfs dat de Coleslaw pas na 2 dagen op een koele plaats echt lekker is. Eenmaal daags even doorroeren. De Kool wordt met de tijd ook zachter. Waar anderen zelfs Karnemelk in hun dressing doen om de Kool zachter te maken, houdt Dikke van knapperig en vers. Mijn Coleslaw haalt de volgende dag meestal geeneens. Hooguit een klein plukje voor op een broodje.

Even tussendoor: met een aantal van de bovenstaande ingrediënten maak je een Waldorf-salade. Bleekselderij, friszure Appel, Walnoot en een dressing van Yoghurt (of Mayo), Mosterd, Azijn en Olijfolie. Ook echt max lekker, zeker met een stukje (blauwe) Kaas en wat Druiven.

recept:

Snij of rasp een Koolrabi (hoort botanisch gezien ook tot de koolgewassen), een Meiknol of een Teltower (zie foto hier onder) op de een of ander manier tot julienne, dat wil zeggen in hele dunne reepjes. Rasp het teentje Knoflook heel fijn op een microplane-rasp of haal 'm anders door een knoflookpers. Maak een dressing van Olijfolie, Limoensap, Mosterd, Honing, Peper en Zout. Meng alles. Proef en breng eventueel verder op smaak. Coleslaw vrijwel klaar.
Hak de Verse Kruiden fijn. Rooster de Komijnzaadjes en het Amandelschaafsel in een droge koekenpan tot de zaadje hun geur afgeven en het schaafsel enigszins bruin verkleurd. Strooi de Kruiden, Komijn en Amandelen er over. Hussel op het laatst

de kebab:

Dikke haalt z'n half-om-half Gehakt bij de Islamitische Slagerij 'het Lange Mes', en krijgt dan half Lam - half Rund. Meng dit met Peper, Zout, een fijngeperst teentje Knoflook en veel Verse Kruiden. Vorm niet te grote KebabBurgers. Bak ze rustig tot net gaar in een koekenpan.

de saus:

Een Rémoulade maak je normaal op basis van Mayonaise, maar nu met dikke Yoghurt. Check Dikke's: Mayo en Mayo-achtigen. Het is belangrijk dat je van de Komkommer het zaad verwijderd. Hier zit namelijk veel vocht in en dit zal resulteren in een te natte saus. En neem lekkere Augurken. Dikke gebruikt als 'Huisman te Amsterdam' natuurlijk Augurken van Kesbeke. Meng alle ingrediënten voor deze, op Tzatziki geïnspireerde Saus, door elkaar. Proef en breng verder op smaak.

De Pitabroodjes lichtjes bevochtigen en even verwarmen in een pan, broodrooster of oven tot ze opbollen.

Laat iedereen aan tafel zijn eigen broodje vullen met Vlees, Coleslaw en Saus.

Ingrediënten:

voor de Coleslaw:

• 1 koolrabi of meiraapje, julienne gesneden
• 4 wortelen, julienne gesneden
• een teentje knoflook, geperst of heel fijn geraspt
• een flinke hand vol verse kruiden naar keuze, munt, koriander, platte peterselie
• 2 eetlepels amandelschaafsel
• 1 dikke theelepel komijnzaad
• 4 eetlepels mooie extra vergine olijfolie
• sap van 1 limoen
• een eetlepel honing
• een dikke theelepel mosterd
• peper en zout

voor de kebabburgers:

• 6 ons half om half gehakt (lam-rund)
• 1 teentje knoflook, geperst of heel fijn geraspt
• een flinke hand vol verse kruiden naar keuze, munt, koriander, platte peterselie
• peper en zout
• een scheut olijfolie om in te bakken

voor de yoghurt-rémoulade:

• 400 gr dikke turkse of griekse yoghurt, 10% vet
• sap van een halve citroen
• zout en peper 
• 1 komkommer, zonder zaadlijst en fijngesneden of geraspt. 
• 3 medium grote augurken, in kleine blokjes gesneden (brunoise)
• 1 eetlepel kappertjes, grof gehakt
• 1 sjalotje, in de lengte gehalveerd en in heel dunne halve ringen gesneden
• 1 klein teentje knoflook, geperst of heel fijn geraspt
• 1 theelepel komijnpoeder
• 1 theelepel garam massala en 1 theelepel tandoori massala, beide (voor weinig) te koop in elke willekeurige toko, maar eventueel te vervangen door een eigen mix van gedroogde kruiden als gember, kaneel, koriander, karwij, chili, nootmuskaat en kardamom
• een flinke hand vol verse kruiden naar keuze, maar in ieder geval naar verhouding vooral munt,

• voldoende pita-broodjes

Biscuitrol met Frambozen en Nutella

Het jongste meisje Sigi vindt het al een tijdje vrij belachelijk dat haar lievelingstoetje nog niet in een blog beschreven is. Dat komt omdat het nogal een kindertoetje is; mevrouw Sigi en Dikke eten er eigenlijk nooit van. En Dikke kookt eigenlijk altijd zonder potjes en pakjes, maar in deze biscuitrol gaat maar liefst een hele pot Nutella. Dat u het maar vast weet. En de biscuitrol zal in gezelschap van 1 of meerdere kinderen als sneeuw voor de zon verdwijnen. De twee meisjes Sigi moeten zich echt inhouden om 'm niet in 1 sessie op te eten.
Je kan je overigens afvragen of het wel een toetje is. De Frambozen-Nutellarol is multi inzetbaar. Het jongste meisje Sig neemt 'm mee naar het voorleesontbijt op school, maar ook naar de kerstmaaltijd in de klas. Hij deelt ook lekker uit in de klas als ze jarig is. En met kaarsjes erop is het een prima verjaardagstaart. En het kleine stukje dat overblijft als de Rol een toetje is, gaat de volgende dag in de broodtrommel mee naar school.

De man die Nutella vlak na WO II in Italië heeft bedacht, meneer Ferrero, is van de week overleden. Na een rijk leven op respectabele leeftijd, dus maakt u zich geen zorgen. Laten we zeggen dat Dikke ter zijner nagedachtenis het recept voor dit Nutella toetje zal geven.
Meneer Ferrero ontwikkelde Nutella in een tijd waarin er een tekort was aan Cacao en Chocola. Om toch een chocolade-achtig smeersel te hebben voor de taartjes in de patisserie van zijn ouders, werd Cacaoboter met Hazelnootcrème gemengd. Aan Hazelnoten geen gebrek in Piemonte, waar Ferrero vandaan komt.
Sinds 1964 wordt het smeersel als broodbeleg onder de naam Nutella verkocht. Met veel succes; meneer Ferrero is als multi-miljardair gestorven. Nutella is worldwide bekend, er is zelfs een 'World Nutella Day'. Google op Nutella-recepten en je vindt er honderden. Het simpelste is natuurlijk de Witte Boterham met Nutella.

De Frambozen-Nutellarol wordt gemaakt met Biscuitdeeg. Dit is een deeg gemaakt met Bloem, Suiker en Eieren. Het is dus een deeg zonder Boter.
Met Biscuitdeeg worden hele taart-stellages gemaakt. Er kunnen lagen van gesneden (met een taartzaag) worden die gevuld kunnen worden met bijvoorbeeld Vruchtenjams, Slagroom of Banketbakkersroom. Wel eens naar Cake-Boss gekeken op TLC ? Goed om een idee te krijgen wat er zoal mogelijk is met Biscuitdeeg. De nogal drukke Italiaans-Amerikaanse 'Buddy', trekt de laagjestaart in dit programma namelijk naar the next level. Onder het motto 'niets is onmogelijk' en 'de klant is koning', verlaten bizarre, maar ook bizar mooie bouwwerken Buddy's Bakery.

recept:

Dikke maakt z'n Biscuitdeeg in 2-en. Voor een maximale luchtigheid klop ik de Eidooiers en de Eiwitten eerst apart. Splits dus om te beginnen uw Eieren. De Eidooiers klop je eerst met 25 gr van de Suiker tot lichtgeel-romig. De Witten moeten met de rest van de Suiker tot stijve pieken geklopt worden. Dit doe je in een 100% vetvrije kom; er mag geen spatje dooier in zitten. Spoel de kom voor de zekerheid van tevoren even om met heet water of een paar druppels citroensap. Verwarm de oven ondertussen voor op 175C. Spatel Wit en Geel nu door elkaar; vouw ze in elkaar. Gebruik geen garde, je wilt zoveel mogelijk lucht behouden.
Zeef er nu de Bloem en de Maïzena boven. Ook dit spatel je er voorzichtig doorheen, totdat alles is opgenomen. Bekleed een bakplaat met bakpapier. Doe hier het Biscuitbeslag op en strijk het uit tot een vierkante, overal ongeveer 1 cm dikke, laag. Bak dit in 18-20 minuten tot lichtbruin en gaar.

Ondertussen haal je de Nutella tevoorschijn. Was de Frambozen en droog ze. Pak een schone theedoek. Maak plek vrij. Alles startklaar voor zometeen.

Check het Biscuitdeeg; het mag namelijk niet te hard worden. Het moet worden opgerold en dat gaat nou eenmaal niet met een crispy gebakken deeg. Haal het lichte geel-bruine deeg uit de oven met bakplaat en al. Leg hier een schone theedoek op. Pak tegelijkertijd de randen van de bakplaat en die van de theedoek vast (ovenhandschoenen) en draai alles om op uw werkblad. Niet aarzelen, goed vastpakken en gaan. No guts, no glory !
Bakplaat er af nemen, voorzichtig het bakpapier er af trekken. Nu de Nutellapot leeglepelen en op de aanstaande Rol leggen. Door de warmte zal de Nutella zachter worden. Strijk nu gelijkmatig uit en verdeel hier de Frambozen over. Met behulp van de theedoek, die nu onderop ligt, rol je het nog warme deeg nu op tot een Rol. Doe dit meteen; het deeg wordt anders te hard om te rollen. Bestrooi uw Biscuitrol met Poedersuiker. Roep uw kinderen er bij, snij mooie dikke plakken af en verbaas u over de snelheid waarmee de Biscuitrol verdwijnt.

ingrediënten:

• 4 eieren
• 100 gr suiker
• 75 gr bloem
• 25 gr maizena
• 1 pot Nutella à 225 gr, eventueel de 'crunchy' versie
• 150-200 gr verse frambozen
• poedersuiker

Toch nog even een paar kritische opmerkingen over de Nutella. Dikke heeft een etiketten-fetisj en van die van Nutella wordt ik niet vrolijk. Eerst het positieve: er zitten geen kunstmatige kleurstoffen, conserveringsmiddelen, geen glucosestroop en geen toegevoegd zout in.
Maar wel andere dingen. In tegenstelling tot wat u misschien verwacht is het hoofdbestanddeel niet Hazelnoot, maar Suiker. Ongeveer een suikerklontje per eetlepel. Er zit vervolgens ook nog eens meer Olie in dan Hazelnoot. En dit is Palmolie. Als Dikke ergens een hekel aan heeft... De ontbossing van het regenwoud gebeurt voornamelijk vanwege de papierindustrie en om plaats te maken voor Palm (-olie) bomen. Goedkoop, maar niet lekker en een hoog percentage ongezonde verzadigde vetten bevattend. De Cacaoboter is dus grotendeels vervangen door Palmolie.
En er zit natuurlijk Lecithine (uit Soja verkregen) in als emulgator, om alles bij elkaar te houden en de vloeibaarheid te bevorderen. De vanillesmaak wordt gecreëerd door middel van vanilline; een kunstmatig produkt gemaakt uit lignine. Lignine is met cellulose een hoofdbestanddeel van hout. Om van hout papier te maken wordt eerst de lignine verwijderd en dit restprodukt van de papierindustrie komt dus als vanilline in de Nutella.

Dus. Doe er mee wat u wilt. Zelfs allerlei Bio-Hazelnootpasta's hebben een vergelijkbare ingrediëntenlijst.

Maak zelf uw Super-Hazelnootpasta, voor een pot van ongeveer 400 gram:

400 gr hazelnoten (tjokvol vitamine E en anti-oxidanten)
1/2 tl zout
3 el rauwe cacao (vol anti-oxidanten)
2 el ahornsiroop of honing
1 el kokosvet (gesmolten)

Verwarm de oven voor op 200 graden. Rooster de Hazelnoten gedurende  zo'n 8-10 minuten op een met bakpapier beklede bakplaat. Blijf er bij in de buurt, want er zit maar even tussen lekker geroosterd en verbrand. Roosteren zorgt voor extra smaak, en de warmte zorgt ervoor, dat de olie in de Noten (75%) alvast vloeibaar worden.
De noten gaan nu in de blender, in de keukenmachine of het bakje van uw staafmixer. Maal ze tot je notenpasta hebt; het duurt wel 5-10 minuten voordat de olie uit de noten vrijkomt en er een pasta ontstaat. Doe nu de overige ingrediënten er bij en mix alles door elkaar. Giet dit een pot en bewaar in de koelkast. Of maak er de Frambozenrol mee.

Varieer met Macademia's, Cashewnoten of Amandelen

Wil je meer een Chocoladepasta, maal dan 200 gr Noten naar keuze tot pasta. Smelt ondertussen 200 gr Chocola van 70+ %. Verwarm 200 ml Melk en los hier 25 gr Suiker in op. Meng de Melk en de Chocola en vervolgens de Chocolademelk met de Notenpasta.